Καλλιθέα 18/10/2013
Η μωβ ομπρέλα της Άλκης Ζέη
Ένα από τα πιο ωραία έργα της παιδικής-εφηβικής μας λογοτεχνίας, γραμμένο με ευαισθησία και χιούμορ, κλασικό πλέον στο είδος του και αγαπημένο από χιλιάδες αναγνώστες-στριες.
Λίγο πριν από τον πόλεμο του 1940, κάπου στο Μαρούσι, ζει με τους γονείς της η Ελευθερία, ένα δεκάχρονο κορίτσι, που τα δίδυμα μικρότερα αδέρφια της φωνάζουν Λέτρω και όταν θυμώνουν μαζί της πλασμώδιο του Λαβεράν. Απεχθάνεται το νοικοκυριό και τις "γυναικείες" δουλειές, ενώ τρελαίνεται για ό,τι δεν εγκρίνει ο πατέρας της: Διαβάζει με μανία βιβλία, ανυπομονεί να δει θέατρο, ρίχνει κλεφτές ματιές στην εφημερίδα, εύχεται κάποτε να μοιάσει στην Αντιγόνη του Σοφοκλή.
Στο πάνω πάτωμα του σπιτιού τους ο κύριος Μαρσέλ, ένας Γάλλος που ζει μόνιμα στην Ελλάδα, έχει υπό την προστασία του τον ανιψιό του Μπενουά ο οποίος γίνεται αχώριστος φίλος των παιδιών. Λιγοστά τα παιχνίδια τους -βόλοι, σβούρες, σκοινάκι, γιογιό κι ένα ζευγάρι πατίνια με καρουλάκια-, αλλά αστείρευτη η φαντασία τους. Όλοι μαζί σκαρφίζονται χίλιες δυο ιστορίες που μαγεύουν και τους ίδιους. Και πόσα ακόμα θα σκέφτονταν να κάνουν εάν δεν τους εμπόδιζαν οι μεγάλοι...
Οι μεγάλοι και τα παιδιά. Δυο κόσμοι τόσο διαφορετικοί που όσα χρόνια κι αν περάσουν οι νόμοι τους και η γλώσσα τους δεν θα είναι ποτέ κοινά. Ο καθένας κουβαλάει τη δική του αλήθεια. Γι' αυτό άλλωστε και πίσω από μια μωβ ομπρέλα μπορεί να κρύβονται πολλές!
(Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Στην πρώτη μας φετινή συνάντηση αρχικά σχολιάσαμε τα εξώφυλλα των δύο εκδόσεων (Κέδρος και Μεταίχμιο). Ποιο, δηλαδή, μας άρεσε περισσότερο και γιατί; Κάναμε μια συζήτηση σχετικά με τα περικειμενικά στοιχεία του εξωφύλλου (τίτλος, εκδοτικός οίκος, ISBN κτλ.) αξιολογώντας κυρίως τον τρόπο που αυτά επηρεάζουν ή βοηθούν έναν αναγνώστη να το επιλέξει.
Ζωγραφίσαμε τους ήρωες στον χώρο τους.
Διαλέξαμε την αγαπημένη μας σκηνή για να τη διαβάσουμε στην ομάδα αιτιολογώντας το γιατί μας άρεσε (συναισθήματα, τρόπος γραφής κτλ.).
Βρήκαμε σε ποια σημεία του κειμένου φαίνεται πως τα κορίτσια είχαν μια διαφορετική αντιμετώπιση από τα αγόρια και το σχολιάσαμε σε σχέση με τη σημερινή εποχή και τον εαυτό μας. Σημειώσαμε τις διαφορές ανατροφής αγοριών-κοριτσιών. Είχε ενδιαφέρον πως τα κορίτσια της Λέσχης επεσήμαναν πως η εποχή εκείνη (πριν ξεσπάσει ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος) μπορεί να ήταν πολύ περιοριστική για τις γυναίκες, αφού δεν ήταν η προτεραιότητα της οικογένειάς τους να μορφωθούν αλλά να κάνουν τη δική τους οικογένεια, είχε, όμως, και τα καλά της αφού οι μητέρες μπορούσαν χωρίς άγχος να μεγαλώσουν τα παιδιά τους και να βρίσκονται περισσότερες ώρες μαζί τους. Σε αντίθεση, τα αγόρια επεσήμαναν πως ο ρόλος του πατέρα της Ελευθερίας ήταν γεμάτος ευθύνες και πως οι ίδιοι προτιμούν να μοιράζονται τα βάρη της οικογένειας ιδιαίτερα τα οικονομικά.
Φτιάξαμε και παιχνίδι ερωτήσεων με τις συνήθειες των χαρακτήρων
(π,χ, Σε αυτόν τον χαρακτήρα αρέσει πολύ να διαβάζει τον Ελέφα Καρί)
και αφήσαμε τους άλλους να μαντέψουν!
Θα το προτείναμε σίγουρα στους συμμαθητές μας αυτό το βιβλίο, γιατί έχει χιούμορ, απολαυστικές σκηνές, είναι καλογραμμένο και αποτυπώνει με ρεαλιστικό τρόπο τις σχέσεις των δύο φύλων σε μια εποχή όχι και τόσο μακρινή από τη δική μας! Έχει, επίσης, ενδιαφέρον να δούμε τι διάβαζαν τα παιδιά εκείνης της εποχής, να αναρωτηθούμε αν εμείς σήμερα διαβάζουμε ακόμα κάποια από αυτά τα έργα, αλλά να γνωρίσουμε και τα παιχνίδια τους, το πώς κυλούσε η ζωή των παιδιών σε μια εποχή που τα σπίτια είχαν μεγάλες αυλές και τα παιδιά είχαν επαφή με τη φύση (περισσότερο από εμάς σήμερα που ζούμε στην ίδια πόλη με αυτά).
Στην προσωπική ιστοσελίδα της συγγραφέως και συγκεκριμένα στο Παρέα με την ?Αλκη /σε πρώτο πρόσωπο, η Άλκη Ζέη αναφέρει τη Μωβ ομπρέλα και δικαιολογεί τη φράση της «Με το μυθιστόρημά μου Η μωβ ομπρέλα κλείνει μία τριλογία».
Διαβάσαμε αποσπάσματα συνεντεύξεων στην προσωπική της ιστοσελίδα http://www.alkizei.com/και παρουσιάσαμε τη συγγραφέα στα άλλα μέλη της Λέσχης (ποια είναι, πού γεννήθηκε, τι τη συγκινεί, κάποια βραβεία που έχει πάρει, σε τι πιστεύει, πώς γράφει, πόσο τα έργα της είναι αυτοβιογραφικά).
Στο τέλος παίξαμε ένα παιχνίδι: ο κύκλος ανάγνωσης έγινε ένα αερόστατο σαν κι αυτό που έφτιαξαν με τη μωβ ομπρέλα η Ελευθερία με τα αδέρφια της. Φανταστήκαμε λοιπόν πως ταξιδεύουμε σε γνωστές και άγνωστες χώρες ενώ στη πορεία του ταξιδιού είχαμε να αντιμετωπίσουμε και διαφορετικές καιρικές συνθήκες (βροχή, δυνατός άνεμος) κι έπρεπε κάθε φορά να δείχνουμε μόνο με το σώμα μας τον τρόπο που τις αντιμετωπίζαμε και τα συναισθήματά μας. Παράλληλα έπρεπε να μοιραζόμαστε με τους άλλους τι βλέπαμε κάθε φορά στον καινούριο τόπο που μας πήγαινε το αερόστατό μας.
Ήταν μια όμορφη πρώτη συνάντηση που θύμισε τον τρόπο που είχαμε μάθει να εργαζόμαστε την περσινή χρονιά και καλωσόρισε 2 νέα μέλη φθάνοντας τη Λέσχη μας αισίως στα 11 μέλη!
Η Λέσχη προτείνει:
Μπορείτε θαυμάσια στον ελεύθερο χρόνο σας να διαβάσετε και άλλα έργα της πολυβραβευμένης και καταξιωμένης Άλκης Ζέη, μιας συγγραφέως που στάθηκε πρωτοπόρος στην παιδική λογοτεχνία αφού ανανέωσε τον τρόπο γραφής και τη θεματολογία των παιδικών λογοτεχνικών έργων. Πολλά από αυτά τα έργα τα έχουμε και στη βιβλιοθήκη του σχολείου μας για να τα δανειστείτε:
- Το καπλάνι της βιτρίνας
- Ο μεγάλος περίπατος του Πέτρου
- Ο θείος Πλάτων
- Αρβυλάκια και γόβες
- Κοντά στις ράγιες
- Η Κωνσταντίνα και οι αράχνες της
- Ο ψεύτης παππούς
- Σπανιόλικα παπούτσια
Η εκπαιδευτικός του σχολείου
και υπεύθυνη για τη λειτουργία της Λέσχης
Σίσσυ Τσιφλίδου
